De zolderkamer

Hij was hier vaker geweest, jazeker, maar meestal was dat alleen om iets te zoeken hier. De zolderkamer is namelijk meer een rommelkamer. Alle kapotte of "verboden" dingen staan hier gestald, sommige dingen opgesloten in lades, andere dingen voor het schrijven. Op zich was de zolderkamer niet heel gemakkelijk te betreden, aangezien je een kleine deur in moest, vervolgens een trap uit het plafond moest trekken en dan een idioot smalle trap op. Nu vond Jenico dit allemaal geen ramp en hij had zich dan ook laten neerploffen in een fauteuil, waar de vering van kapot was gegaan, jaren geleden. Hij zat wat doorgezakt, maar als je er op een bepaalde manier in ging zitten, zat hij nog best comfortabel.
Hij was hier heen gegaan, omdat hij rust wilde. En rust, dat kon hij hier wel vinden. En dus zat hij op de doorgezakte fauteuil, rookte kalm en sigaret en blies de wolkjes rook boven zijn hoofd uit. Niemand die hier was, dus niemand die hem erop zou kunnen wijzen. En al zouden ze dat doen, het kon hem verrekt weinig schelen.

Sareth vond het Lawrence een vreselijke plek, dat mocht gezegd worden. Het was er koud en donker en rustig. Vooral dat laatste zat haar dwars. Niet dat ze nou zo genoot van rumoerige gangen, maar iets meer geluid mocht van haar wel. Het klikken van haar hakken maakte haar na verloop van tijd gek. Misschien was ze dat al wel, gek, anders zou ze hier niet zitten, maar alles had zo zijn limiet en deze was nu overschreden. Ze moest iets doen, anders zou het niet goed aflopen, had ze zo bedacht. Ze moest iets gaan doen, iets spannends of gewoon iets wat haar zou afleiden van het geklik van haar hakken en de rust in de gangen. Om deze reden was Sareth harder gaan lopen. Ze had meerdere gangen doorgelopen om uiteindelijk een deur te vinden die ze uiterst interessant had gevonden. Ja, na een tijd in het Lawrence werd zelfs een deur interessant. De deur was kleiner geweest dan de andere deuren in het Lawrence en had gekraakt toen ze hem open duwde. Hij leidde naar een volgende, kleine kamer. Op het eerste gezicht had de kamer leeg geleken. Sareth had zich willen opdraaiden toen ze het luik in het plafond had opgemerkt. Sareth was niet lang, maar de hakken die ze zo irritant had gevonden, hielpen haar wel om het plafond te bereiken. Zelfs met hakken moest ze nog op haar tenen staan en haar arm zo ver mogelijk uitsteken. Het was een geluk dat het handvat van het luik iets uitstak. Ze sloot haar vingers om het handvat en trok het ding naar beneden. Met veel gekraak ging het luik open. Daaruit kwam een trap geschoven. Genoeg spanning, Sareth? Sareth keek even bedenkelijk op zich heen. Vervolgens besloot ze dat ze niet moest twijfelen, dit was immers waar ze naar had gezocht. Ze stapte uit haar hakken en hield deze in de ene hand. Met hakken op zo'n dunne trap lopen kon zelfs de best beoefende hakkenloopster niet.

Rustig nam hij trekken van zijn sigaret, inhaleerde de giftige stoffen en voelde hoe een warmte bezit van hem nam. Hij had hoofdpijn, een zeurende, kloppende pijn tegen zijn slapen, die maar bleef jengelen. Hij wilde rust of een goede naaibeurt, meestal ging het dan ook wel over. Maar de meesten hier waren gekken en hij had weinig zin om met gestoorden te gaan lopen naaien. Dus daarom zocht hij de rust maar op.
Gekraak liet hem echter weten dat zijn rust voorbij was, want hij herkende het gekraak. Het was het luik dat opengetrokken werd en geërgerd zuchtte hij, waarna hij diep inhaleerde. Moesten ze hem nu werkelijk weer gaan storen, terwijl hij net even rust was? Soms was hij het gewoon zat om altijd maar lief en vriendelijk te doen en had hij zin om iedereen bloeddorstig af te slachten. Gaf hem een geweer en hij legde je om. In zo'n bui was hij nu. Hij had geen zin in gezelschap, want hij associeerde het nu niet met "gezellig". Hij wilde rust, konden ze dat dan niet begrijpen? In stilte bereidde hij zich voor om degene zowat aan te vallen, als deze zijn verschijning zou tonen, maar hij kende zichzelf, hij wist dat hij het toch niet zou doen en zoals gewoonlijk zou zeggen dat het niet uitmaakte, dat hij gestoord werd. In dat opzichte was hij vaak zwak, hoewel hij dat naar ieder persoon zou ontkennen. Hij was niet zwak.

De trap was behoorlijk stijl. Sareth had haar hakken in haar ene hand geklemd en haar andere rond de treden. Het was een wonder dat ze op haar weg naar boven niet viel. Eenmaal bovenaan de trap gooide ze haar hakken de ruimte in. Hierna kroop zij naar binnen. Het was donker, donker en stoffig. Ze keek om zich heen. Het eerst wat haar op viel was de geur, de geur van sigarettenrook. Vervolgens het wolkje waar de geur vandaan kwam en daarna pas het persoon. Zodra Sareth de geur van de rook inademde, voelde ze een enorme drang om ook te roken. Ze deed een greep in haar bh en viste er een pakje sigaretten uit. Met dit pakje in haar hand kwam ze overeind. Ze bukte zich om haar schoenen te pakken en begaf zich vervolgens richting de persoon van de sigarettenrook. In de buurt van de fauteuil gooide ze de hakken weer op de grond. Ze opende het pakje en trok er een sigaret uit. 'Hey.' begroette ze de jongen, met een ietswat ondeugende (?) glimlach op haar gezicht.

Hij keek op toen hij een plof hoorde, van een onbekend geluid. Een frons was kort tussen zijn wenkbrauwen te zien, maar dit was voor slechts een seconde of twee. Een persoon volgde vervolgens en in het schemerlicht kon hij zien hoe ze een pakje sigaretten uit haar bh viste, wat een zwakke grijns rondom zijn lippen bezorgde. 'Kan je erbij?' vroeg hij, een zwakke toon van amuse. Niet dat hij nu echt blij was met haar aanwezigheid, want zoals eerder gezegd, hij wilde of rust of een immens goede naaibeurt, maar waarschijnlijk was geen van tweeën hem gegund. 'Hey,' antwoordde hij terug, waarna hij een hijs nam van zijn sigaret. Hij inhaleerde diep en blies toen kalm uit. Schijnbaar had ze dus besloten om hem lastig te vallen, feestje. Hij keek toe hoe ze het pakje opende en de sigaret eruit haalde, maar een aansteker bleef afwezig. Een zucht kwam over zijn lippen en hij duwde zijn onderlichaam wat omhoog, om een aansteker uit de kontzak van zijn jeans te vissen. Vervolgens gooide hij die naar haar toe. 'Ik wil 'm wel terug zo,' waarschuwde hij haar, maar er was opnieuw een zwakke hint van amuse. Dat was Jenico gewoon, hij kon niet chagrijnig doen tegen mensen.

Sareth kon Jenico heus geven wat hij wilde. Ofwel, niet alles. Rust kon ze hem niet geven. Wat ze wel kon, was zijn hoofdpijn verhelpen. Hij hoefde maar om hulp te vragen en Sareth zou hem met open armen ontvangen. Je kon veel zeggen van Sareth, maar behulpzaam was ze welzeker. Niet op de meest gebruikelijke manier maar hé, opvallen mocht, toch? Met een glimlach pakte ze de aansteker aan. 'Geen zorgen, dat komt wel goed.' Ze stak de sigaret in haar mond en hield de vlam van de aansteker eronder. Zodra de sigaret begon te branden inhaleerde ze diep. De rookwolk die ze vervolgens uit blies was groot en bleef bij het plafond hangen. Ze stak de aansteker naar hem uit om hem terug te geven en bedankte hem met een zeer Sareth-achtige glimlach. Ze zocht om zich heen naar een ander iets waar ze op kon zitten en besloot het te houden bij de stoel die achter haar stond. Hij was van hout en leek niet erg comfortabel. Momenteel maakte het haar niet zo veel uit. Wanneer ze genoeg had van de houten stoel, zou ze hem gemakkelijk kunnen verruilen met de zachte zitting van de fauteuil waar de jongen in zat. Of de schoot van deze jongen. Daar zou Sareth wel voor zorgen. Sareth had genoeg skills. Geloof me.

Hij pakte de sigaret weer van haar aan en borg hem weer op in de zak van zijn jeans. Fijn, nu ging ze ook nog zitten. Het was wel duidelijk dat ze hem niet met rust gingen laten. Maar goed, misschien moest hij dan maar wat anders proberen. Waren er immers niet twee dingen om zijn hoofdpijn te doen verdwijnen? Hij grijnsde speels en keek haar aan. 'Vertel me, wat moet ik doen om van je af te komen,' vroeg hij geamuseerd, terwijl hij zich iets omhoog duwde in de stoel. Zijn ogen hadden een glinstering in zich, duidelijk geamuseerd en om zijn lippen lag nog altijd die speelse glimlach. Het verleiden, het zat heus wel in hem, maar hij liet dit meestal niet zien, niet op deze manier.
Opnieuw inhaleerde hij, blies de rook uit naar het plafond en keek daar even enkele seconden naar, voor hij haar weer aan keek. 'Heb je toevallig ook nog een naam, mia cara? Ik vind het fijn te weten met wie ik te maken heb,' sprak hij, een scheve glimlach rondom zijn lippen. Het was haast puur automatisme om er Italiaans in te gooien, aangezien hij die taal eveneens vloeiend sprak. Hij haalde een hand door zijn haar en keek haar aan, nog steeds die scheve glimlach op zijn gezicht zichtbaar. Dit kon nog eens interessant worden.

Sareth sloeg haar ene been over haar andere en nam een trek van te sigaret. Terwijl ze sprak vond de rook een weg naar buiten. 'Wel, er valt niet veel te doen om van mij af te komen.' Haar stem had precies diezelfde klank als die van de jongen. Geamuseerd, charmant, verleidelijk. 'Je zou me kunnen weg sturen, maar ik betwijfel of ik zou luisteren..' Sareth nam nogmaals een trek van de sigaret en volgde de jongen zijn voorbeeld door de wolk naar het plafond uit te blazen. 'Misschien dat je me wat anders te bieden hebt?' Er was geen mogelijkheid dat dit een onschuldige vraag was. Normaal al niet, maar uit de mond van Sareth al helemaal niet. Geen kans, nul. Om deze reden zei ze het met een uitdagende glimlach. 'Sareth is de naam, en de jouwe?' Oh, dit kon zeker nog interessant worden. Het bleek dat de twee het hadden getroffen met elkaar. Beiden hadden het flirten aardig onder de knie. Verdere dingen die ze met elkaar gemeen hadden, zouden snel op tafel gegooid worden, leek Sareth zo.

Jenico leunde wat naar voren, plaatste zijn voeten nu weer op de grond en nam een trek van de sigaret, waarna hij deze langzaam uit blies. Haar stem had eenzelfde toon als zijn stem bezat en het was ondertussen wel duidelijk waar dit toe zou leiden. Jenico was niet achterlijk en hij betwijfelde of deze dame voor hem dat was. 'Ik betwijfel of ik het een ramp zou vinden als je niet zou luisteren,' zei hij grijnzend, waarna hij eveneens nog een trek nam. Bij haar volgende vraag kwam er een uitdagende glimlach om zijn lippen en schitterde zijn ogen ondeugend, waarna hij naar zijn eigen lichaam gebaarde. 'Meer dan dit heb ik op het moment niet te bieden.' Hij leunde wat naar voren en keek haar aan. 'Jenico, Jenico Damone Shane, maar ik vraag me af in hoeverre mijn naam er ook maar iets voor jou toe doet,' zei hij, nog steeds zijn stem met een bepaalde charme. Rauw, schurend een beetje, maar over het algemeen werd zijn stem wel als aantrekkelijk beschouwen, aangezien zijn stem warm was en altijd een bepaalde charme leek te bezitten.
Nogmaals haalde hij een hand door zijn haar, waarna hij weer wat naar achter leunde. 'Je kan me niet wijsmaken dat je comfortabel zit op die stoel,' zei hij toen. Weer die uitdagende glimlach. Nee, zijn opmerkingen waren niet onschuldig meer, zeer zeker niet. Maar nogmaals, als hij haar niet weg kon krijgen, dan pakte hij haar aan met alles wat hij bezat, zo simpel was het.

Hadden we al gemeld dat Sareth genoot van aandacht en dan vooral deze soort? Zo niet, dan bij deze. Sareth genoot, en dan wel met volle teugen. Terwijl de jongen zich voorstelde nam ze een zoveelste trek. Opnieuw blies ze de rook uit tijdens het praten. 'Het is altijd fijn om iemand bij de naam te noemen, Jenico..' De naam zei ze met alweer die uitdagende toon in haar stem. Laten we het er maar op houden dat die toon er voorlopig in zou blijven aangezien Sareth voorlopig niet klaar was met deze jongen. Ze vond hem, om het zo te zeggen, wel interessant. Zijn stem was een waar Sareth, om het zo te stellen, week van werd. Het krakerige, zachte maar toch.. Ach, Sareth vond het gewoon een hele geile stem. Laten we het op een orgasmestem houden. Sareth keek even naar beneden, alsof ze moest checken op welke stoel ze zat. Vervolgens schudde ze haar hoofd. 'Nee, ik was ook niet van plan je dat wijs te maken. De stoel zit verschrikkelijk, neem dat van me aan.' Weer die glimlach. Sareth was op de versiertoer. Maar hé, was Sareth dat niet altijd?

'Als jij het zegt, Sareth,' reageerde hij, met eenzelfde uitdagende toon. Hij nam nog een hijs van de sigaret en drukte deze toen uit, waarna hij het richting een onbekende hoek smeet. Een hand haalde hij door zijn haar, terwijl hij haar aan keek en een lach kon hij niet tegen houden, toen ze naar beneden keek, alsof ze moest checken op welke stoel ze zat. 'Ik geloof je graag,' antwoordde hij, waarna hij wat rechter ging zitten en op zijn benen klopte. 'Ik durf te wedden dat dit-' hierbij gebaarde hij naar zijn benen '-veel beter zit.' Weer die uitdagende grijns, terwijl hij nogmaals uitnodigend op zijn benen klopte. Ook Jenico was op de versiertoer, want ja, hij kreeg haar niet weg - en wilde haar ook niet meer weghebben. Nu hij in dit stadium was, wilde hij haar hebben ook, het genot weer kunnen voelen, verlangens stillen, die ergens opgehoopt in zijn lichaam zaten. En hé, voor hem zat een uiterst geschikt persoon die hem daarbij kon helpen - en waarschijnlijk ook andersom. Hij haalde een nieuwe sigaret uit zijn broekzak en stak die aan, waarna hij er een trek van nam en de rook langzaam uit blies, terwijl hij haar aan bleef kijken. Ja, ze was een zeer interessant persoon en hij wist dat dit nog eens zeer interessant kon gaan worden. Maar hij keek er naar uit, dat ging hij niet ontkennen.

De glimlach werd een grijns. 'Oh, dat betwijfel ik niet.' Sareth stond al op. Hier zou ze niet moeilijk over doen. Daarbij, de schoot zag er helemaal niet zo verkeerd uit. Beter dan de houten stoel, dat in ieder geval. Voorzichtig nam ze plaats op de bovenbenen van meneer, waar hij zo uitnodigend op had geklopt. Zodra Sareth zat, knikte ze. Terwijl ze de sigaret naar haar mond bracht, sprak ze. 'Het zit inderdaad vele malen beter.' Ze inhaleerde de rook en legde haar hoofd in haar nek zodat de rook die ze uit blies direct een weg naar boven vond. Er zat inderdaad een uiterst geschikte kandidaat voor hem (nu op hem). Sareth was sowieso een erg geschikte keus zodra het op dit bepaalde gebied aan kwam. Flirten, het gedoe dat daarna kwam. Het was immers de reden dat Sareth hier terecht was gekomen. Sareth nam een laatste trek en drukte ook haar sigaret uit. Vervolgens gooide ze de sigaret in de zelfde richting waarin de jongen had gegooid. Ze sloot haar vingers om de jongen zijn pols en trok zijn hand naar haar mond, zodat ze een trek kon nemen van zijn sigaret. De aanraking bewust licht en voorzichtig. Ze glimlachtte wederom naar hem. 'Dus, Jenico. Is er een specifieke reden dat je jezelf verstopt op deze zolder terwijl je de ene naar de andere sigaret rookt? Roken is niet gezond, weet je?' Op deze uitspraak tilde ze zijn hand weer op. Zijn pols had ze trouwens niet losgelaten terwijl ze sprak. Ze nam een volgende trek. 

Jenico grijnsde toen ze op zijn schoot plaats naam en als vanzelf kwam zijn hand op haar bovenbeen te liggen. 'Told ya so.' Het was geweldig dit, het flirten, totdat één van hen niet langer meer kon wachten en dan zou het waarschijnlijk één van de meest interessante keren ooit worden.
Haar vingers sloten zich om zijn pols, al was dat alleen maar zodat ze een trek van zijn sigaret kon nemen. 'Ik was op zoek naar rust, maar ik vraag me nu af waarom ik dat ooit was. Zeker met zo'n interessant gezelschap als jou, Sareth,' sprak hij geamuseerd, flirterig. 'Hmm, misschien moeten wij ons dan maar bezig houden met wat gezondere dingen?' Uitdagend, uitnodigend. Hij trok zijn arm terug, nam nog een laatste trek van zijn sigaret en drukte deze vervolgens uit, ook al was hij slechts half opgerookt. Ook deze belandde bij de overige twee sigaretten, maar het had zijn aandacht niet. 'Want ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik wel iets in gedachten.' Zijn stem was zachter geworden, rauwer, als een schorre stem van iemand die te veel dronk en rookte, maar nog altijd een charme bezat. Zijn lippen raakten speels licht haar hals, streelden over haar kaaklijn, licht, puur om haar uit de tent te lokken. Oh, hij zou haar nu hebben ook. Ze was nu hier, had zichzelf aangeboden en hij zou haar nu voor even bezitten, of ze het daar nu mee eens was of niet. He liked it rough, very rough.

In een zeer snelle beweging veranderde Sareth van houding. Waar ze eerst twee benen aan een kant had, hield ze nu aan iedere kant een been. Haar hoofd naar de jongen, Jenico, toe. 'Oh, echt? Interessant gezelschap?' Sareth bracht haar gezicht dicht bij de zijne en fluisterde. 'Wel, dit interessante gezelschap is wel in..' Ze sloeg haar armen om zijn nek, 'voor wat gezondere activiteiten.' Ja, dat was ze zeker. Dat was ze wel vaker, altijd eigenlijk, maar nu al helemaal. Het lag aan de jongen. Hij was bijzonder. Hij was, zogezegd geweldig. Sareth had het inderdaad goed getroffen. Zeker als hij hield van rough. Want zo hadden we hier nog een. Sareth was het persoon dat snel kreunde, ja, laten we het toegeven. Onder de aanraking van van zijn lippen, was dit dan ook wat ze deed. Sareth zou de persoon zijn die brak, bezweek onder de lading charme die de jongen op haar uit oefende. Ze overbrugde de afstand tussen haar lippen en die van de jongen voor een korte kus. Toen z haar hoofd terug trok fluisterde, of kreunde ze : 'Ik denk, dat wij precies hetzelfde in gedachten hebben.' Hierna een volgende kus. 

Zijn beiden handen kwamen nu op haar bovenbeen te liggen, toen zij in een snelle beweging van houding veranderde. 'Zeer interessant gezelschap,' wist hij nog over zijn lippen te krijgen, voordat zhij haar zin al weer vervolgde. Hij glimlachte toen ze kreunde onder de aanraking van zijn lippen. Geweldig. Meiden die snel en veel kreunden, één van de dingen die hem gemakkelijk opgewonden konden krijgen. Verder heeft deze ex-soldaat als zwakke plekken zijn tatoeages, zijn oorlellen en jawel, zijn big buddy. Verder daag ik je uit zijn overige zwakke plekken te ontdekken.
Haar lippen kwamen kort op de zijne, voordat ze weer naar achter leunde en tegen hem sprak, of liever gezegd kreunde. Haar kreun prikkelde zijn oren en het genot kwam terecht in zijn bloedbaan. 'Dan is er niets dat ons nog tegen houdt,' kwam er zacht over zijn lippen, waarna hij haar kus beantwoordde. Zijn armen kwamen onder haar billen terecht en met gemak tilde hij haar op, om met haar naar de dichtstbijzijnde muur te lopen, totdat haar rug deze raakte. Zijn lippen plaatste hij in haar hals, terwijl hij haar voorzichtig neerzette. Zijn ene hand kwam op haar heup te liggen, terwijl hij de andere naast haar gezicht plantte. Zijn tanden schraapten licht over haar huid, waarna hij de zachte huid van haar hals tussen zijn tanden nam en zachte gromde. Hij wilde nog niet toegeven, nog niet kreunen, maar daardoor uitte hij een zacht, grommend geluid.

Oh nee. Er was zeker niks dat hen tegen hield. Sareth al helemaal niet. Ze voelde hoe ze werd opgetild. Ze voelde hoe een muur haar rug raakte. Heel even maar drong die muur tot haar door. En Dane. Maar deze twee sloot ze zo gauw als mogelijk buiten. Ze was hier immers met een heel ander persoon. Een heel, heel bijzonder persoon. Oke, goed, tot hier Sareth haar mogelijke zelfbeheersing. Jenico zette zijn tanden in haar nek. Wat verwachtte hij van haar? De volgende kreun was redelijk luid. Het geluid van de grom deed haar haar ene hand naar beneden zakken. Want ja, daar zat die ene gevoelige plek, toch? Haar andere verplaatste ze naar zijn kaak. Waar hij beet, kon zij dat ook. Of anders. Haar adem was zwaarder geworden. Terwijl ze haar lippen naar de huid bij zijn hals bracht, moest hij dit zeker weten voelen. Voelen en horen. Sareth haar lippen hadden de huid bereikt. Het voelde warm aan haar lippen. Voorzichtig opende ze haar mond om een perfecte zuigzoen te plaatsen in meneer zijn hals. 

Opnieuw prikkelde haar kreun zijn oren, voerde genot zijn bloedbaan in. En toen ze ook nog eens met haar hand naar zijn grote vriend ging, kwam ook bij hem een duidelijke kreun ovr zijn lippen. Zijn jeans begon hem in de weg te zitten, maar nog veel meer zat haar kleding hem in de weg. Haar lippen voelde hij bij zijn kaak en toen het bekende gevoel van iemand die een zuigzoen plaatste. Onwillekeurig grijnsde hij, waarna zijn vingers om de rand van haar shirt kwamen en hij deze over haar hoofd trok. Hij viste lichtelijk geamuseerd het pakje sigaretten tussen haar bh vandaan, waarna zijn vingers naar haar rug gleden en enkele seconden met de sluiting hiervan klooiden. Zijn lippen had hij op de hare gedrukt en met zijn tong had hij haar lippen vaneen gedaan, om haar mond te kunnen verkennen.
Hij had de bh los gekregen en schoof deze toen van haar schouders, waarna hij een hand op haar borst plaatste en speels over de tepel streelde. Hij liet er niet graag gras over groeien. Hij ging wat door zijn knieën, zodat hij zijn lippen tegen haar tepel kon drukken, om hier vervolgens zacht aan te sabbelen. Verlangens maken een man gek, zij maakte hem gek en hij wilde haar bezitten, op elke mogelijke manier.

Voor herhaling vatbaar.. Ja, dat wist Sareth nu al. Sareth had vaak seks, maar op deze manier, met dit persoon.. Het was anders, bijzonder en het zorgde ervoor dat Sareth ieder beetje geduld dat ze maar had, verloor. En Jenico werkte heerlijk mee, liet haar niet wachten. Een rilling liep over haar ruggengraad zodra hij zijn mond over haar tepel plaatste. Een geluid kwam over haar lippen, niet duidelijk of het een luide kreun of een zacht gilletje was. Ze had haar handen omhoog moeten doen toen hij haar van haar shirt ontdeed, maar plaatste beiden nu weer bij de rand van de broek. De ene ging opzoek naar de knoop waarmee je het ding open maakte, de andere bleef zweven bij de rand van de broek voor als hij eindelijk open was. Eerst de knoop, vervolgens de rits. Sareth duwde de broek met beide handen naar beneden zodat hij ergens halverwege zijn enkels op de grond viel. Sareth ging vrijuit. Zonder enige schaamte glipte haar hand zijn boxer in, opzoek naar het gevoelige lichaamsdeel. Lang zoeken was het niet. Het 'gevoelige lichaamsdeel' was immers niet erg klein meer. Sareth haar mond ging weer op zoek naar die van hem, om ook die te kunnen ontdekken. 
Jenico mocht haar hebben, in every way possible.  

Oh, hij hield van haar geluiden. Ze stimuleerden hem en het liet hem beseffen dat hij dit niet iets eenmaligs wilde laten zijn. Nu moet je niet denken dat Jenico een relatie met haar zou willen, maar hij zou er geen nee tegen zeggen om nogmaals met haar te flikflooien. Ze werkte snel, liet er eveneens geen gras over groeien en dat werkte prettig.
Hij kreunde, hoewel het ergens nog het meest op een dierlijk gegrom leek, toen ze haar vingers schaamteloos onder zijn boxer liet glijden en op zoek ging naar zijn grote vriend. Hij voelde het kloppende, haast pulserende genot en hij verloo zijn geduld - voor zover hij die nog had gehad. Hij trok eigenhandig zijn shirt uit, plaatste toen weer zijn lippen op de hare. Zijn vingers plaatste hij op het koele metaal van haar jeans en opende deze, waarna hij de rits open ritste en haar jeans van haar heupen af werkte. Elk stukje kleding dat ze aanhad irriteerde hem mateloos. Ongegeneerd gleden zijn vingers onder de rand van haar slip, om zo haar 'gevoeluge lichaamsdeel' op te zoeken. Nogmaals kreunde hij, terwijl hij haar wat meer tegen de muur aan drukte.

Onder deze aanraking ontsnapte haar een zoveelste geluid. Niet erg origineel meer, maar Sareth voelde hoe Jenico de geluiden die ze produceerde wel kon accepteren. Zodra ze steviger tegen de muur was gedrukt, wist ze dat het serieus was. Wist ze dat hij het rough zou spelen dus dat zij dat ook zou doen. Ze sloot haar duimen om de rand van de boxer om hem naar beneden te laten zakken. Vervolgens vonden haar vingers de big Buddy om haar hand daarna langzaam, voorzichtig op en neer de bewegen. Teasen, dat was het. Dat wist ze dondersgoed. Een doort katachtig gespin borrelde in haar keel. Misschien dat ze ooit een rollenspel zouden spelen, als dier. Sareth als kat, meneer als leeuw? Suggesties, enkel suggesties. Waarom suggereer ik hier eigenlijk over? Laten we kijken naar het prachtige schouwspel tegen de muur. 
Sareth haar ene hand was inmiddels bezig, haar andere was nog redelijk nutteloos. Ze plaatste hem op de borst van de jongen. Nog altijd nutteloos, maar minder ongemakkelijk. Haar tong gleed zijn mond binnen om op onderzoek uit te gaan, terwijl hij af en toe verstoord zou worden door wat geluiden die Sareth niet kon onderdrukken. 

Hij waardeerde haar geluid zeer zeker. Het was voor hem een teken dat hij gewoon door kan gaan met wat hij deed en dat ze ook wel van rough hield. Hij kreunde nogmaals, duidelijk en behoorlijk luid nu, toen ze behendig aan de slag ging met zijn Grote Vriend.
Hij haakte zijn vingers onder het elastiek van haar slipje, werkte deze naar beneden, terwijl zijn vingers door op verkenningstocht uit waren. Zijn andere hand had hij op haar borst gelegd en streelde speels de tepel. Waar zij hem triggerde, wilde hij haar triggeren. Zo simpel was het.
Hij wilde meer, nu haar handelingen hem niet meer konden bevredigen. Maar om eerlijk te zijn, het was erg plezierig dit en hij had geen zin om het gelijk boempats over te laten zijn. Dus hij hield zich nog wel even in en liet zich plezieren. Hij had haar nu uitgedaagd, eens zien of ze werkelijk ze goed was als hij dacht.
Zijn lippen gleden weer naar haar borst, namen de tepel weer beet en zacht zette hij zijn tanden hierin, waarna hij zijn lippen terug bracht naar haar hals, om hier weer de huid tussen zijn tanden te nemen. Hij kon een kreun weer niet onderdrukken en bedacht zich toen dat dat ook helemaal niet hoefde. Zij liet zich immers ook vrijuit gaan en hij genoot daar toch ook van? Kon hem het dan wat schelen dat hij ook luid kreunde. En daarnaast, als iemand hen hoorde, was dat echt niet zijn probleem. Hadden ze maar niet moeten zijn waar ze waren.

Mensen die hun 'geluiden' storend vonden, mochten inderdaad ophoepelen. Daar konden Sareth en Jenico niks aan doen. Ze waren immers op een onbekende, lastig te bereiken plek dus wanneer iemand hen zou horen, zou die persoon veel uit te leggen hebben. Problemen van mogelijke luisteraars zouden ze dus sowieso niet hebben. Fijn.
Sareth huiverde opnieuw onder de aanraking van zijn lippen op haar borst. Ze liet een klein gilletje horen toen hij zijn tanden in haar tepel zette. Zijn kreun, luid, zorgde ervoor dat alle 'honger' die er eerder was geweest, met grote maten werd versterkt. Aan een stuk door produceerde ze geluiden. Zowel haar 'gevoelige lichaamsdeel' als haar nek werd geprikkeld. Ze kon de geluiden niet verhelpen, sorry daarvoor. Sareth haarde haar hand van de gevoelige grote vriend en verplaatste hem naar zijn schouder. Door kracht uit te oefenen draaide ze de rollen om. Ze zorgde er voor dat de jongen met zijn rug tegen de muur kwam te staan en dat zij de persoon was die tegen hem aan stond. Ten eerste was het lengte verschil merkbaar. Daarnaast ook het verschil in kracht. De kans dat Sareth de jongen lang tegen de muur kon houden was zeer, zeer klein. Tenzij Sareth hem zou afleiden. Liet dat net iets zijn waar ze goed in was. Sareth plaatste haar lippen opnieuw in zijn nek, vervolgens op zijn sleutelbeen, borstkas, buik, onderbuik. En ja, toen dat gevoelige gedeelte. Die grote vriend. Sareth nam plaats op haar knieën en nam het 'ding' in haar ene hand, om vervolgens haar lippen er omheen te schuiven.

Haar geluiden galmden samen met de zijne, ondanks dat hij niet aan één stuk door kreunde, maar als hij kreunde, dan kreunde hij ook. Geen slap, vaag geluidje, maar gewoon een duidelijke kreun. Meer kan ik er ook niet van maken.
Hij was haast teleurgesteld toen haar hand bij zijn Grote Vriend verdween, maar de teleurstelling was al net zo snel weer weg, als hij gekomen was. Schijnbaar wilde Sareth de rollen omdraaien en voor even vond hij dat best. Nogmaals, slechts voor even, hij gaf niet graag lang het heft over aan het meisje in kwestie. Hij kreunde, een haast dierlijk geluid, toen ze haar lippen in een spoor naar beneden liet gaan, tot ze bij zijn male member kwam. En toen ja, toen voelde hij haar zachte lippen daar en god, hij zou het nog haast begeven. Hij kreunde luid, kreunde nogmaals en uitte al snel een derde kreun. Oké, dit was nu geen onbekende handeling voor hem, hij had dit vaker meegemaakt, maar het was wel duidelijk dat zij meer ervaring had dan de gemiddelde. Nogmaals een kreun, maar nogmaals, hij betwijfelde of Sareth het ook maar enig probleem vond. Hij in ieder geval niet. Net zoals hij haar kreunen ook geen enkel probleem vond.
Zijn ogen waren gesloten, alsof hij intenser van haar lippen om zijn gevoelige lichaamsdeel wilde ervaren. Hij zou haar even haar gang laten gaan, besloot hij, en dan zou hij toeslaan. And then he'd be rough.

Geen weerstand. Goed. Sareth deed precies wat er van haar werd verwacht. Ja, ze deed wat met haar mond, ze deed wat met haat tong en ze deed wat met haar hand. Dit alles samen, was zeker al vaker gedaan en ook zeker vaak met zin, maar nu, nu was die zin er in grote mate. Overdreven veel mate. Laten we zeggen, dat ze die 'zin' niet veel vaker had gevoeld. Dat was dan de reden dat Sareth vandaag nog beter haar best deed. Omdat ze nog meer wilde. Haar andere hand had ze op zijn heup gelegd en haar knieën hielden haar overeind. De kreunen waren, laten we het nog eens herhalen, zeer opwindend. Sareth had zich zelden zo gevoeld. Zo intens.. Opgewonden? Na Dane had ze dat speciale gevoel tijdens zulk soort bezigheden niet meer gevoeld, maar dit kwam aardig in de buurt. Het was dan geen liefde, het was goed genoeg om nog eens te herhalen. Nog een paar keer, het liefst.
Oh, en Sareth keek uit naar dat moment, als ze had geweten dat het zou komen. Sareth liked it very rough, Sareth loved it.

Haar mond, haar tong en haar hand; het was genoeg om hem gek te maken en om hem luid te laten kreunen. Maar in hemelsnaam, hij liet het niet gebeuren dat zij de volledige leiding nam door hem simpelweg een blowjob te geven. Hoewel, simpelweg is hier niet goed gebruikt, want het was niet "simpelweg een blowjob", het was één van de meest fantastische blowjobs die hij ooit had gekregen. Hij kreunde nogmaals en besloot toen dat hij haar genoeg ruimte had gegeven. Daarnaast, dit bevredigde hem niet meer, niet meer genoeg in ieder geval. Hij trok haar dan ook overeind, draaide haar om en zette haar weer tegen de muur, waarna hij haar mond zocht. Opnieuw verkende zijn tong haast gretig haar mond, terwijl zijn vingers naar haar "gevoelige lichaamsdeel" deel gleden, alsof hij wilde controleren of zij opgewonden genoeg was. Niet dat hij daaraan twijfelde, want zij beiden leken behoorlijk opgewonden - en dan drukt hij het nog zacht uit. Zijn tanden zonken in haar onderlip, voordat hij nog een paar kussen in haar hals drukte, soms opnieuw de huid tussen zijn tanden nemend. Uiteindelijk besloot hij dat het wel genoeg was geweest en ergens begon het voorspel hem te vervelen. Natuurlijk, ze had van zijn part hem een blowjob mogen geven van een half uur, maar hij wilde meer, veel meer. Hij wilde haar bezitten, écht bezitten en bij zijn weten was daar maar één manier voor.
Zijn handen kwamen op haar heupen, terwijl hij zijn lippen weer op de hare drukte en als vanzelf drong hij bij haar naar binnen, wat gepaard ging met een kreun. Fuck, it felt good.