ALGEMEEN
Volledige naam: De namen die op zijn doopkaart en identiteitsbewijs staan zijn Matthew Ian, die beide “geschenk van God” betekenen. Zijn achternaam, Farrell, heeft niet echt een betekenis [denk ik].
Roepnaam: Myan, dat afgeleid is van zijn “doopnamen”.
Bijnaam: Hij heeft geen specifieke bijnaam. Als je hem anders dan Myan noemt zal hij het geen groot probleem vinden, tenzij hij het opvat als een belediging.
Leeftijd: 23
Geslacht: Man
Geloof: De ouders van Myan waren geloofden in God, wat waarschijnlijk ook aan zijn naam te zien is, en Myan zelf ging altijd braaf mee naar de kerk, al wist hij nooit wat hij van “God” moest denken. Toen hij naar het Lawrence werd gestuurd vergat hij het geloof en alles wat er mee te maken had volledig.
Probleem: Myan heeft woedeaanvallen. Niet een beetje, maar échte aanvallen die uit het niets komen en hem zo kwaad maken dat hij de neiging heeft om iemand te wurgen of dingen begint te vernietigen, zonder controle over zichzelf te hebben. Als hij tot zichzelf gekomen is weet hij niet goed meer waarom hij zich eigenlijk zo vreselijk gedroeg, en dan sluit hij zich af van de mensen om hem heen, vooral uit schaamte. Zijn ouders wisten niet meer wat ze met hem aan moesten en toen hij een jongen in elkaar sloeg die zo ernstig verwond in het ziekenhuis belandde, stuurden ze hem in hun moedeloosheid naar het Lawrence.
INNERLIJK
Karakter: Myan is wat zijn “probleem” betreft wat optimistisch. Dat hij af en toe agressief wordt? Ach, dat zal hij wel onder controle kunnen houden. Dat mensen tegen hem zeiden dat hij hulp moest zoeken? Nah, ze zouden zich wel aanstellen.
Hij heeft op veel momenten geen besef van hoe hij zich werkelijk kan gedragen en dan vindt hij alle praatjes van de psycholoog en zijn ouders onzin. Dat hij zo agressief kan worden als een wild dier, daar denkt hij gewoon niet aan. Dat is wel anders als hij net zo’n aanval gehad heeft. Dan schaamt hij zich, kruipt hij stil in een hoekje en wacht hij tot het depressieve gevoel over is. Want over gaat het altijd. Na een tijdje is zijn schaamte vervlogen en is hij met zijn gedachten al ergens anders. Dat maakt hem niet erg betrouwbaar. Niemand, ook hijzelf niet, heeft enig idee wanneer zijn woede komt of wanneer hij zich weer normaal gaat gedragen. Alhoewel, “normaal” is misschien niet het juiste woord, want hij is geen doorsnee type dat vrolijk met anderen kletst en snel vriendschappen sluit. In vriendschap gelooft hij niet meer. Myan is van zichzelf geen chagrijnig persoon, maar wel snel geïrriteerd. Ook is hij koppig, iemand die vindt dat hij altijd gelijk heeft. Niet dat hij vaak een discussie aan gaat – Myan staat liever niet in het middelpunt van belangstelling en houdt zich op de achtergrond. Hij is niet verlegen of bang voor anderen, dat totaal niet. Hij wordt gewoon liever niet lastig gevallen. Hij is geen persoon dat uit zichzelf ruzie zoekt, want kwaad worden doet hij toch wel, of er nu wel of geen aanleiding voor is.
Sterke punten: Om zijn gedachten regelmatig af te leiden, deed Myan aan aardig wat sporten, waardoor hij fysiek sterk is, al maakt dat hem gevaarlijker wanneer hij weer een woedeaanval heeft.
Zwakke punten: Zoals gezegd: hij kan zich niet beheersen. Daarnaast kan hij het niet hebben als mensen tegen hem in gaan.
Relaties: De enige vriendin die Myan ooit gehad heeft, liet hem keihard vallen voor een ander. Sindsdien geen relaties voor Myan meer.
Hobby’s: Sport, maar dat kan helaas niet meer sinds het hem verboden is: volgens zijn ouders en de artsen zou het hem gevaarlijk maken.
Haat: Mensen die hem tegenspreken, mensen die proberen hem uit te lokken, mensen die denken dat ze alles beter weten. Oh, en hij haat zijn ouders.
UITERLIJK:
Lengte/bouw: Myan is lang, bijna 1,90, en redelijk gespierd.
Huid: Zijn huid is blank, maar wel een tikkeltje getint, waardoor hij in de zon snel bruin is (niet dat hij vaak buiten komt).
Haar: Zijn haar is donker, bijna zwart, en hoewel het vroeger altijd netjes gekamd was, doet hij er nu amper nog iets aan, waardoor het meestal warrig is.
Ogen: Zijn ogen zijn blauw, al zouden sommige mensen het misschien grijs noemen. Laten we het op grijsblauw houden.
Kleding: Myan draagt nog steeds de kleding die hij vroeger droeg: netjes en comfortabel. Hij geeft weinig om zijn uiterlijk, maar heeft nooit echt een reden gehad om andere kleding te gaan dragen, dus kleedt hij zich tot nu toe nog zoals zijn ouders het hem opdroegen, al zitten er misschien wat meer kreuken in zijn overhemden.
Speciale kenmerken: Hij heeft enkele littekens op zijn onderarmen, die niet goed meer zich baar zijn, maar het gevolg zijn van dingen vernielen of glas in zijn handen krijgen in een agressieve bui.
EXTRA:
Familie: Myan is enig kind. Zijn ouders leven allebei nog.
Verleden: : Myan heeft een strenge opvoeding gehad. Zijn ouders probeerden hem zo goed mogelijk op te voeden en wilden dat hij een voorbeeldige zoon zou worden. In hun ogen was hun manier van opvoeden de beste, in Myans ogen onderdrukten zijn ouders hem. Op zijn school ging het iets minder goed. Door zijn altijd nette uiterlijk – zijn ouders vertikten het om hem in iets slordigs te laten lopen – en zijn brave gedrag was hij nu niet bepaald een van de populaire jongentjes, al was hij nog maar een jaar of acht, negen. De andere jongens begonnen hem te irriteren, na te roepen als hij langs liep, maar hij negeerde het, net zoals hij de irritatie die zijn ouders hem bezorgden negeerde, hoe kwaad hij er ook van werd. Toen hij ouder werd hield het treiteren niet op. Hij begon dingen te doen die zijn ouders hem verboden hadden, ging met mensen om die zij niet vertrouwden en toen ze erachter kwamen waren ze woedend op hem. Leraren probeerden hem te helpen, maar hij wilde hun aandacht niet en raakte er mogelijk nog kwader door. En je kunt wel raden wat er overbleef: opgekropte woede, die er regelmatig uitbarstte. Hij werd opeens zo kwaad dat hij midden in de klas begon te schreeuwen, hoewel hij zich later niet meer kon herinneren waarom hij zo tekeer was gegaan. Sindsdien gebeurde het steeds vaker, en met zijn koppige karakter negeerde hij ieder advies van de vele psychologen die iets aan zijn agressie wilden doen. Hij begon steeds meer te doen wat zijn ouders hem verboden en zo werd hij uiteindelijk naar het Lawrence gestuurd.
Overig: -
Plaatje:[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.] 
Onderwerp: Myan Farrell 
vr aug 31, 2012 7:54 am
. Het klinkt gewoon als een doetie.
