Alannis Catherin Johnson

ALGEMEEN
Volledige naam: Alannis Catherin Johnson, Alannis (ofwel Alanis) is de vrouwelijke vorm van de naam Alan. Alan betekent “little rock” of “handsome”, maar de betekenis hiervan is niet zeker, omdat haar naam van deze jongensnaam is afgeleid heeft het wel ongeveer dezelfde betekenis. Catherin komt weer van Katherine en is een naam met een rijke geschiedenis. Haar ouders hebben de naam voornamelijk gekozen om de betekenis “pure” (Grieks: καθαρος (Katharos) Haar achternaam betekend “son of John” en is een gegeven naam, met hierbuiten weinig verdere betekenis.
Roepnaam: Ze luistert zowel naar Alannis, als naar Dream.
Bijnaam: Ze heeft door dromerige karakter al snel de bijnaam “Dream” gekregen, wat letterlijk “droom” betekent. Verder noemden haar ouders - vanwege haar rossige haar - vaak Pumpkin.
Leeftijd: Dream is inmiddels zestien jaar oud.
Geslacht: Vrouwelijk
Geloof: Dream heeft geen specifiek geloof, maar je zou kunnen zeggen dat ze gelooft in zichzelf en haar waanbeelden.
Probleem: Dream heeft een waanstoornis, zonder verdere specificaties. Je kunt ook wel zeggen dat ze in een droomwereld leeft, al heeft die zoals bij elke waanstoornis wel gelijkende kenmerken met de werkelijkheid. Ze heeft hierdoor echter wel een andere kijk op de wereld, zoals wij “normale” mensen hem zien.

INNERLIJK
Karakter: Zoals al eerder gezegd, Dream is een dromer en daar komt ook haar bijnaam vandaan. De waanstoornis waar ze aan “lijdt”, heeft haar een tweede wereld doen creëren. Haar zogeheten “Wonderland”, dat op sommige punten gelukkig wel kenmerken heeft van de werkelijkheid. Ze is dan ook niet helemaal in haar waanwereld verzonken, maar het onderscheid maken vindt ze vaak knap lastig. Het gebeurt haar regelmatig dat ze het één met het andere verward en ze komt hierdoor, naar anderen nogal verstrooid over - zeker als ze zich niet bewust zijn van haar probleem. Haar waanwereld is om de een of andere reden vrij kinds gebleven door de jaren heen, waardoor Dream zelf ook vrij kinds is gebleven. Ze heeft een hoop kinderlijke trekjes en mensen kunnen zich hier snel aan ergeren. Hoewel ze erg lief en behulpzaam is, kan ze namelijk niet zien wanneer het voor een ander genoeg is - haar eigen grenzen? Loud and clear, maar die van anderen ziet ze net iets minder snel. Ze kan je hierdoor ongewild lastig blijven vallen, omdat ze niet aan iemand kan zien dat hij zich aan haar ergert en haar weg willen hebben. Deze lichaamstaal is voor haar niet af te lezen. Ze blijft maar om je heen cirkelen en in dat geval moet je gewoon tegen haar zeggen: “Dream, ga weg!” hoe hard dat ook klinkt. Zulke remmen heeft ze nodig. Waarom je dit dan toch niet vaak op die manier zegt - maar “Kun je alsjeblieft weg gaan?” waarop ze vaak pas na de tweede keer daadwerkelijk geageerd -, is omdat het kleine ding nogal lichtgevoelig is. Harde taal of afwijzing? Daar kan ze niet me handelen en ze kan er simpelweg extreem verdrietig van worden - misschien zelfs huilen. En wie wilt zo’n klein, lief ding nou nog zien huilen? Precies, niemand - of misschien de harteloze monsters hier en daar. Toch, is het oppassen geblazen voor dit kleintje - oké, ze gebruikt niet zo iets als chantage, maar ze is toch ook wonderbaarlijk intelligent. Ze heeft misschien een andere kijk op de wereld, veel krijgt ze toch ook wel mee. Haar dom noemen is dus niet zeer gepast, want dat is ze niet, just for the record.
Sterke punten: Dream kan heel goed luisteren, al geeft ze die indruk zelden. Omdat ze niet houdt van zelfingenomen mensen, probeert ze zelf ook zo min mogelijk dit te zijn. Hierdoor staat ze graag voor mensen klaar. Of haar hulp ook zoveel waard is, is dan de tweede vraag, want ze kan zomaar de dingen door elkaar haren - raar hé? Ze denkt dus liever om anderen, dan om zichzelf, maar weet prima wanneer iets haar te veel wordt.
Zwakke punten: Om de één of andere reden is Dream doodsbang voor de duisternis. Ze houdt er niet van om in donkere of schermachtige te moeten, zijn. Hierdoor heeft ze ook wel last van slapeloosheid, omdat ze ook bang is voor de duisternis, als ze moet slapen. Ze heeft dan ook altijd een lichtje bij zich, of dit nu in de vorm van een zaklamp of een aansteker is. Verder kan zij, door haar waanstoornis, de werkelijkheid moeilijk van de echte wereld onderscheiden. Ze kan hierdoor snel verward of in paniek raken. Ze heeft ook last van een enorme heimwee.
Relaties: Buiten een ijzersterke band met haar ouders, heeft ze weinig verdere relaties. Ze wordt door vrij wel niemand begrepen en ook bijna niemand doet de moeite om haar te begrijpen. Ook kan ze soms de personen uit haar droomwereld of “Wonderland” gemakkelijk door elkaar halen, wat meestal niet een al te prettige confrontatie voor de persoon in kwestie is. Vaak ratelt ze dan maar door over alles wat ze daar al eens vertelt of meegemaakt heeft, terwijl die persoon geen idee heeft waar ze het over heeft. Om diezelfde reden zit liefde er ook niet echt voor haar in. Haar ouders heeft ze om de één of andere reden echter nog nooit verward.
Hobby’s: Dream heeft een voorliefde voor water en sterren, waarvan de eerste een onbegrijpelijk lief is. Het tweede is voornamelijk, omdat ze de sterren iets wonderschoons vindt hebben en omdat ze hierbij, de duisternis uit de nacht verjagen. Als ze op haar kamer zit, kijkt ze vaak naar de sterren vanuit haar raam. Verder houdt ze veel van tekenen en ligt haar kamer vol met van deze vrolijk versierde blaadjes. Ze is een amateur naaister en maakt vaak knuffels van vilt voor zichzelf - en met wat “geluk” zelfs voor anderen.
Haat: Dream houdt, zoals al eerder vermeld, niet van het donker en in combinatie met een kleine ruimte gaat dit al helemaal mis. Kenmerkend is, dat ze bij een lichte ruimte, dan weer geen problemen heeft met de grootte. Verder heeft ze - tot in hoeverre haar “haat” rijkt - een hekel aan zelfingenomen en zelfzuchtige mensen. Egoïsme is voor haar een echte no go. Ze vindt het ook niet leuk als mensen haar cadeautjes niet aannemen, omdat ze er hard voor heeft gewerkt. Echte haat is het echter niet. Het is in dat geval meer verdriet - en het kan nog wel eens gebeuren dat ze dan op het punt van huilen staan, dus you better take that damn present.

UITERLIJK:
Lengte/bouw: Dream zou je kortgezegd, klein kunnen noemen. Haar lengte past prima bij haar karakter en is buiten dat ook prima gepast bij de rest van haar lieflijke uiterlijk. Ze zal waarschijnlijk niet langer zijn dan één meter zeven/achtenvijftig. Ze is verder niet heel erg tenger of mollig, maar heeft een “normaal” postuur bij haar lengte.
Huid: Haar huid is blank en over vrijwel de gehele oppervlakte bezaaid met sproetjes.
Haar: Hierbij moet ik even verwijzen naar onze Disney prinses Merida, want daar heeft Dream’s kapsel nog het meeste van weg. Haar haren zijn rossig van kleur en over het kapsel is niet meer te zeggen dan een enorme, chaotische bos krullen.
Ogen: Dream heeft een groot paar, heldergroene ogen.
Kleding: Noem het vreemd - en dat is het ook - maar door haar angst voor het duister, draagt Dream ook bijna - en ik zeg bijna - niets met de kleur zwart. Een zwarte print is tot daar aan toe, maar een zwarte jas of een zwarte broek, nee daar zal je dit vlindertje niet snel in zien. Vaak draagt Dream pastelkleurige tinten. Iets dat een lichte en luchtige indruk geeft en ook zelden een broek. Ze draagt liever jurkjes of rokjes en is het al een broek, dan moet het wel een slobberige short of jeans zijn. Alsof ze zichzelf in een jongensbroek van dezelfde maat heeft gewurmd - wat ook vaak het geval is. Hierbij heeft Dream een voorliefde - daar hebben we die voorliefdes weer - voor gehaakte vestjes, al kan ze zelf niet haken. Haar moeder stuurt haar vaak zulke vestjes op, omdat ze weet hoe dol haar dochter hier op is.
Speciale kenmerken: Buiten haar duizenden - miljoenen - sproetjes, heeft Dream weinig speciale kenmerken. Ze heeft in haar nek nog één enkel vogeltje getatoeëerd staan, maar door de wilde bos krullen wordt deze zelden door iemand opgemerkt.

EXTRA:
Familie: Dream groeide op in een vrij gemiddeld, maar liefhebbend gezin, bestaande uit een vader en een moeder. Niet heel lang na haar opname bij het Lawrence heeft ze er ook een zusje bij gekregen, die inmiddels bijna naar het basisonderwijs moet gaan. Uit brieven en van foto’s moet ze opmaken dat het meisje veel op haar lijkt, al zijn vooral de uiterlijke kenmerken de meest treffende. Dream heeft het altijd jammer gevonden dat ze niet bij de geboorte mocht zijn en stuurt elk jaar, op de verjaardag van het meisje een gemaakt knuffeltje hun kant op. Ze zou graag willen dat ze een voorbeeld voor het meisje kon zijn, maar beseft dat ze dat door haar situatie niet kan zijn en dit maakt haar verdrietig. Ze heeft zich voorgenomen om zodra het meisje zelfstandig kan lezen en schrijven, elke week een brief speciaal voor haar te schrijven.
Verleden: Dream had geen moeilijke of gecompliceerde jeugd. Ze heeft geen jeugdtrauma’s, noch aan depressies geleden. Haar jeugd was zelfs vrij onbezorgd, ze was de zorgeloze vlinder die ze tot op de dag van vandaag is en heeft nooit veel moeite gehad met haar leven. Ze groeide op tussen een stel liefhebbende ouders, waar van het huwelijk niet veel anders was dan een “gemiddeld” huwelijk - een goed huwelijk wel te verstaan. Ze hielden van hun dochter, zoals ze van en elkaar hielden en dat was wonderbaarlijk veel, één intrede in het huis bezorgde je al een warm gevoel. Toch, was het wel duidelijk dat Dream anders was dan de meeste kinderen van haar leeftijd. Natuurlijk, in het begin van haar leven was het nog “normaal” om een onzichtbaar vriendje te hebben, zoiets deden kinderen, maar het werd ongewoon toen ze steeds meer details wist te vertellen en hij ging niet weg. Toen ze tien jaar was, had ze nog hetzelfde vriendje als van toen ze vijf was en hij was enkel met haar meegegroeid, zoals ook zijn omgeving met hen was meegegroeid. Langzaam, maar zeker wist ze zich steeds meer van haar waanwereld in te beelden, tot hij haar als een transparante bel omsloot. Ze zag de werkelijkheid, de echte wereld wel, maar de droomwereld waar ze was opgesloten was aantrekkelijker en spannender voor haar. Ze was zich bewust van wat er om heen gebeurde, zowel binnen als buiten de bubbel, maar het begon haar ook steeds vaker te verwarren. Hoe zielsveel er ook van haar werd gehouden, op haar dertiende jaar werd het teveel. Waanstoornis was bij haar vastgesteld, waardoor er niets meer te ontkennen viel en voor haar eigen geluk en veiligheid brachten haar ouders haar naar het Lawrence, waar ze nu al zo’n drie jaar is. Inmiddels is ze al aardig gewend, maar het was devastating om haar te zien zoals ze eerst in het Lawrence verbleef. Arm klein vogeltje, verdwaald in een nieuwe wereld.
Overig:

Plaatje:

Spoiler: