Ik kan geen titels verzinnen, ok!?
Hannah zat - in kleermakerszit - op de grond. Ze trok af en toe een paar plukjes grans erui, om deze voor haar ogen te houden en ze grondig te inspecteren. Daarna liet ze, ze weer vallen en begon ze de routine opnieuw. Plukken, kijken, vallen, steeds opnieuw en opnieuw. Hannah kon soms uren hetzelde doen, iets ging haar niet snel vervelen. Na nog zo'n 14 keer 'plukken, kijken, vallen' besloot ze toch maar eens op te staan. Haar rechterbeen sliep. Wat een irritant gevoel was dat. 'Maak hem dan wakker' zou haar moeder gezegd hebben. Zo'n cliché. Haar moeder was goed in cliché's. Hannah klopte het gras van haar jurkje af en begon richting het gebouw te lopen. Het was koud aan het worden. Hannah hield niet van kou.