The Lawrence Institution
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

The Lawrence Institution

‘Het Lawrence’, zoals buren het liefkozend noemen, is een gesloten instelling, speciaal voor probleem- en mentaal achtergestelde jongeren.
 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

 

 Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA

Ga naar beneden 
3 plaatsers
AuteurBericht
Dream

Dream


Aantal berichten : 62
Registratiedatum : 24-09-12
Leeftijd : 27

Character sheet
Leeftijd: 16
Probleem: Waanstoornis
Waarschuwingen:
Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Left_bar_bleue0/5Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty_bar_bleue  (0/5)

Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty
BerichtOnderwerp: Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA   Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Icon_minitimevr sep 28, 2012 11:47 pm

Ik heb een one-shot geschreven en nu voel ik me goed, haha. Oké nee, maar het was echt al weer een tijdje geleden. Commentaar, kritiek en tips zijn van harte welkom.

Nobody would care; if I'm gone
Ze had de behoefte om te huilen, om gewoon uit het niets in tranen uit te barsten en zich te laten troosten door wie er dan maar in haar buurt was. Het mocht zelf een vreemde zijn, als ze maar getroost zou worden, als ze maar even de warmte van iemand anders kon voelen. Als ze alleen maar even kon opgaan in het gevoel van iemand anders, dat was wat ze wilde, hoewel ze besefte hoe onwaarschijnlijk de kans was. Ze was alleen; zoals ze al de hele tijd alleen was geweest. Er was niet eens iemand om haar te troosten, zou ze nu in dit verdriet uitbarsten. Ze zou zich weer moeten, laten troosten door de stilte en ze kon het niet meer aan; maar een andere keuze had ze niet. Ze schuurde de trui die ze droeg fel langs haar wangen en veroorzaakte zo rode plekken onder haar ogen; het maakte haar niet uit, er was toch niemand om het te zien. Er waren niet eens tranen om weg te boenen, maar ze deed alleen een poging om ze binnen te houden, want ze voelde best hoe gevaarlijk dicht ze bij een uitbarsting zat. Ze wilde huilen, zo graag huilen, maar er was niemand om haar op te vangen wanneer ze viel, dus bleef ze staan. Ze wankelde gevaarlijk in de wind die haar van haar toren wilde blazen, maar ze bleef staan; er was niemand voor haar, niemand waar ze het moment voor kon bewaren. Haar huid schrijnde, terwijl ze de ruwe stof tegen haar huid bleef schuren. Het deed pijn, maar viel niet te vergelijken met de pijnlijke leegte in haar hart. Ze had niemand; ze was helemaal alleen. Het kwelde haar, met alle kracht die het bezat, maar ze had het er zelf naar gemaakt - dat wist ze ook wel.
Ze had er zelf voor gezorgd dat ze nu zo verdomde alleen was, want zij was degeen die iedereen zo hard had weggeduwd; wat had ze een spijt. Ze had iedereen weggeduwd; iedereen die ze nu zo hard nodig had, maar het was te laat. Te laat om alles ongedaan te maken en de pijn te verzachten - dat besefte ze zich ook wel. Ze wilde alleen dat het niet zo was. Dat ze niet iedereen had weggeduwd, toen die al hadden gezien hoe slecht het met haar ging; ze had hen niet willen geloven. Het had zo goed met haar gegaan, ze was zo sterk geweest; ze was zo hard voor haar eigen leugens gevallen. Het had helemaal niet goed met haar gegaan, ze was een wrak dat nog geen twijgje kon optillen. En nu? Nu was ze alleen maar nog minder; maar nu was het te laat. Er was niemand meer die naar haar omkeek en dat had ze zelf gedaan. Had ze hen nou maar geloofd, in plaats van zichzelf.
Was hij er nu nog maar; het was allemaal zijn schuld. Hij moest zo nodig het hoekje omgaan en zij had hem achterna willen gaan; ze wilde nog steeds naar hem toe. Hij moest zo nodig weggaan - en niet meer terugkomen. Ze wist wel dat het niet zijn schuld was, maar wat wilde ze het graag geloven. Ze wilde zo graag geloven dat de jaren van geplaag en pesterijen hem niet teveel waren geworden. Ze wilde zo graag geloven dat hij sterker was geweest; maar dat was niet zo.
Ze wilde huilen, zo graag huilen, maar had niemand meer om het moment mee te delen. Ook hij was weg, de enige die haar nog had durven te weerstaan, maar zijn eigen problemen samen met de hare waren gewoon teveel geweest - dat zij allang al gezien. Ze had gewild dat hij haar met rust had gelaten, dan was het nu beter geweest. Misschien niet voor haar; ze was dan alleen maar nog eenzamer geweest, maar dat was alleen voor zolang het duurde. Nu was hij voor altijd weg en het was haar schuld - hoe graag ze ook het tegenovergestelde wilde geloven.
Ze had niet door dat ze alsnog was gaan huilen en toen ze dit eindelijk besefte, vielen haar armen verslagen omlaag om stom langs haar lichaam te bungelen. Godver, wat was ze eigenlijk zwak. Ze begreep wel waarom ze nu alleen was; het was haar eigen schuld. Ze begreep wel waarom niemand meer van haar hield; ze had het zelf gedaan. Ze wilde nu alleen zo graag dat het anders was, maar dat was het niet. Langzaam liet ze zich op haar knieën vallen, waarna ze opzij viel en op de grond kwam te liggen; hij was koud en hard. Ze was precies hetzelfde, koud en hard. Was ze nu maar een softie geweest en geloofd in haar eigen zwakte. Had ze nu maar vastgehouden aan de mensen waar ze zo van hield. Alleen zij was zo koppig geweest om dat niet te doen. Was ze maar niet die idioot geweest, dan was ze nu niet zo alleen. Ze snikte zachtjes, onhoorbaar terwijl ze luisterde naar de stilte in haar kamer. Kon ze nu maar weggaan en niet meer terugkomen; zoals hij had gedaan, maar hij werd onthouden. Hij was de moeite waard geweest om te kijken of hij te redden viel, zelfs na die metershoge val die geen normaal mens kon overleven. Hij was het waard om nog verdriet om te hebben; zij niet. Zij was niets en niemand waard. Niemand zou haar onthouden of zelfs maar proberen te redden, maar op de een of andere manier maakte het haar niet uit; als ze nu maar weg kon.
Moeizaam krabbelde ze weer overeind, waarna ze richting de deur struikelde en naar buiten liep. Het huis was leeg; ze was niet anders geweest. Twintigjarigen waren alleen, zo hoorde dat. Ze was volwassen genoeg om alleen te wonen en ze had het gedaan, al was het alleen maar op van ieders gezeur af te zijn. Niemand die haar lastigviel; maar op het moment miste ze haar ouders zo. Nee, het was geen tijd voor twijfels; niemand zou haar missen en met snelle passen liep ze het appartement uit. Derde verdieping van een dertienhoge flat. Ze moest naar boven, veel verder naar boven wist ze; wel als het voorbij moest zijn en dat was wat ze wilde. Ze nam de lift, bang haar energie te verspillen en later niet genoeg meer over te hebben; tien verdiepingen waren veel. Ze klapte de stoel in de lift open - wie het bedacht wist ze ook niet - en ging er op zitten, luisterend naar de muziek in de benauwende ruimte. Radio was er aangezet, in plaats van een eentonig liftmuziekje, maar eigenlijk had ze die tonen toepasselijker gevonden. Ze staarde naar de nummerplaat boven de lift die op sukkelig tempo de cijfers aftelde tot hij uiteindelijk bij 13 was; verder ging hij niet, maar de trap naar het dak moest ze nog wel aankunnen. Ze klauterde onhandig naar boven, waar ze een zwaar gietijzeren luik moest openduwen, voordat ze het dak op kon komen. Ze verspilde teveel van haar energie en bleef kort aan de treden hangen, blies haar adem uit en toen haar schouders eronder. Het luik ging met een luid gepiep en gekraak open, maar ze verwachtte niet gehoord te worden; niemand gaf toch meer om haar en terwijl ze haar benen optrok, luisterde ze naar de wind. Het regende en ze kon geen toepasselijker moment bedenken. De lucht huilde met haar mee; deelde haar hartenpijn en tevreden liep ze naar de rand, waar ze haar benen liet bungelen.
Ja, ze wilde gaan, maar het voelde niet als het juiste moment. Haar hielen roffelden tegen de stenen muur, terwijl ze over de stad uitkeek. Ze zou het missen, de stad. De stad was altijd zo magisch mooi geweest, zeker bij nacht. Het was ook al laat en de regen had de opkomende duisternis vervroegd. Ze zag de lichtjes voor haar branden en sloeg haar armen om zichzelf heen. Ze deden dit voor haar; ze wist het zeker. Hoe min ze ook om haar gaven, ook zij verdiende haar laatste momenten. Niemand hield van haar; de stad hield van haar. Voorzichtig zette ze haar handen naast zich neer, terwijl haar voetzolen met een doffe klap tegen de muur ploften. Ze boog voorover en wachtte, wachtte op het moment dat ze haar evenwicht verloor, maar in plaats daarvan voelde ze ineens een paar handen op haar schouders. Ze probeerde zich om te draaien; vergat waar ze was en tuimelde achterover, haar ogen gericht op de persoon die haar gestoord had.
Het kon niet, hij was weg en kon nooit meer terugkomen; ze had het zelf gehoord. Hij was dood.
Terug naar boven Ga naar beneden
Noah

Noah


Aantal berichten : 131
Registratiedatum : 01-09-12

Character sheet
Leeftijd: 16
Probleem: Slapeloosheid
Waarschuwingen:
Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Left_bar_bleue0/5Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty_bar_bleue  (0/5)

Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA   Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Icon_minitimeza sep 29, 2012 2:29 am

Krijg ik extra punten als ik meedeel dat ik het helemaal heb gelezen en de neiging heb op 0-1 voor de jongen te krijsen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Dream

Dream


Aantal berichten : 62
Registratiedatum : 24-09-12
Leeftijd : 27

Character sheet
Leeftijd: 16
Probleem: Waanstoornis
Waarschuwingen:
Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Left_bar_bleue0/5Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty_bar_bleue  (0/5)

Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA   Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Icon_minitimeza sep 29, 2012 4:15 am

Echt wel dat jij dan extra punten krijgt, Margaux!
Terug naar boven Ga naar beneden
Noah

Noah


Aantal berichten : 131
Registratiedatum : 01-09-12

Character sheet
Leeftijd: 16
Probleem: Slapeloosheid
Waarschuwingen:
Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Left_bar_bleue0/5Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty_bar_bleue  (0/5)

Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA   Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Icon_minitimeza sep 29, 2012 4:49 am

Mooi zo, Nina.
Terug naar boven Ga naar beneden
Allen

Allen


Aantal berichten : 89
Registratiedatum : 09-09-12
Leeftijd : 25

Character sheet
Leeftijd: Niemand die het ooit heeft bijgehouden.
Probleem: Drugs, gok en een klein beetje seks - verslaafd. Hallucinaties en waanbeelden. Aggresief, en nog wat kleine dingetjes.
Waarschuwingen:
Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Left_bar_bleue0/5Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty_bar_bleue  (0/5)

Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA   Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Icon_minitimeza sep 29, 2012 5:48 am

Waarom ben ik zo verschrikkelijk lui?
Terug naar boven Ga naar beneden
Noah

Noah


Aantal berichten : 131
Registratiedatum : 01-09-12

Character sheet
Leeftijd: 16
Probleem: Slapeloosheid
Waarschuwingen:
Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Left_bar_bleue0/5Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty_bar_bleue  (0/5)

Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA   Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Icon_minitimeza sep 29, 2012 5:59 am

Omdat je niet oefent.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Empty
BerichtOnderwerp: Re: Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA   Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Beter gaan jullie dit even lezen, AHAHHA
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Oké, dit moeten jullie lezen.
» Lieve mensen lezen en beoordelen dit ja.
» Woehoee, vandaag gaan we beginnen!!!
» Dit durf ik niet in de chat te zeggen want dan gaan jullie flippen :c

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
The Lawrence Institution :: Off-Topic :: Off-Topic-
Ga naar: